შენთან მინდა... მომენატრა შენთან ყოფნა... სიახლოვე...
გრძნობით სავსე მოფერება, გრძნობით სავსე ჩახუტება...
თუ გიყვარვარ ოდნავ მაინც ყველაფერი მიატოვე,
დააჩქარე ჩემთან მოსვლა, სანამ სული გახუნდება.
შენთან მინდა... მომენატრა მაგ თვალების მზერა მწველი,
შენთან მინდა... მომენატრა შენი ჩუმი გაღიმება...
თუ გიყვარვარ ოდნავ მაინც, მიატოვე ყველაფერი,
დააჩქარე ჩემთან მოსვლა, სანამ სული დაიღლება.
ის წუთები, უსასრულო რომ მეგონა, გაიფანტა...
ფიქრად ქცეულ ღამეების თანამგრძნობი დავრჩი მარტო,
მიატოვე ყველაფერი, ოდნავ მაინც თუ გიყვარვარ,
დააჩქარე ჩემთან მოსვლა, ქარის ქროლვას ნუ მიმანდობ...


26.04.2007

ცვალებადია ჩემი ბუნება,
ცვალებადია ვითარცა მარტი,
წეღან თუ კარგი მქონდა გუნება,
ეხლა ცრემლების მომდის ნაკადი.
ცეღან თუ სავსე ვიყავ ხალისით,
ეხლა მაწუხებს დარდი უთქმელი,
უცებ მესტუმრა წამი დანისვლის,
უცებ ჩამოწვა სულში ღრუბელი.
შენ გამახსენდი... ვიცვალე მიტომ...
და ეხლა სევდას გავუძლო უნდა,
ბედნიერება?? არ მინდა... გითმობ...
შენთვის სიცოცხლეც მეჩუქნა მსურდა...


26.04.2007

დამივიწყე!!! დამივიწყე უსასრულოდ!!!
ნუ მიჰყვები ჩემზე ფიქრის მდინარებას,
საყვედურით ცად ღმერთი არ შეაწუხო...
გაუძელი, გაუძელი მონატრებას...
შენს თვალებში ნუ მანახებ სევდა-ნაღველს,
თვალებში ხომ შენი გული ირეკლება...
არ ანახო წვეთი ცრემლი თუნდაც ღამეს
და არც დღის ცას, როცა ღამე გაეყრება.
დამივიწყებ... განშორებით ვინ მომკვდარა?!
განა ყველა ამაყად არ დააბიჯებს?!
ერთადერთი მე ვიქნები ქვეყნად ალბათ,
ვისაც მხოლოდ უშენობა გააგიჟებს...


26.04.2007