ჩუმად ფიქრში ჩაიფერფლა ღამე,
და მარტო ვარ... უსაშველოდ ცივა,
შეხვედრამდე მე დავითვლი წამებს,
შეხვედრამდე მე გავუძლებ წვიმას...
მომენატრე ძალზედ ძლიერ, მაგრამ
მომენატრე მხოლოდ ჩემთვის, ჩუმად,
როცა გნახავ, მოგიშორებ აღარ,
შეხვედრამდე თუ გამიძლო გულმა...


26.04.2007

რამდენი ღამე მითევია მე შენზე ფიქრში,
რამდენი წუთი მინატრია... დრო არ მყოფნიდა,
ხან მოუთმენლად დამითვლია წამები იგი,
ხან ვაჩერებდი, ის მებრძოდა... მაინც მჯობნიდა...
იყო იმედი შეხვედრისა და მოლოდინი,
წამებს მოჰქონდათ მერე ისევ ეს განშორება,
და მერე იყო უსასრულო დროის ზოზინი,
თითქოს ათოვდა უშენობა ცისფერ ცხოვრებას.
იყო უსაზღვრო მონატრება და მერე ქროლვა
დროის ქარების არ წყდებოდა, წაშალა გზები...
მერე დაიწყო უშენობამ კვლავ ცივი თოვა
და გადათეთრდა ჩვენს ცხოვრების ცისფერი მთები...


26.04.2007

მიფრინავს წამი, წუთი, საათი,
მიჰყვება დღეს დღე და წელსაც წელი,
მე ხელში შემრჩა ერთი ბარათი...
გადავიკითხე სიტყვები ძველი...
მე გამახსენდა შენი სიმღერა,
მე გამახსენდა სიცილიც, ცრემლიც,
და მომენატრე, კარგო, იმდენად,
რომ სულ მცირე ხნით გაგხადე ჩემი...
მიფრინავს წამი, გადის საათი,
ნელა ვშორდებით ერთურთის აჩრდილს,
დროვ, გაიარე ერთხელ ტაატით,
ნუ გავხარ მუდამ ცხენს ფაფარაშლილს!!!


26.04.2007