შოთა ბრძენ იყო, სიბრძნისმოყვარე ფრიად,
ფილოსოფოსი, მეტყველი სპარსთა ენის
თუ სამ სწადოდა, - ღმრთისმეტყველიცა მაღალ,
უცხო, საკვირველ პიიტიკოს-მესტიხე,
მაგრა ამაოდ დაჰშვრა, საწუხარ არს ესე.