ჰე მთოვარეო შემწყნარეო, აშიყთ გულების,
მოგვფინენ შენნი შუქნი ნელნი ჩვენ ორთა ოდენ!
რაზომცა ვლიდე, ვერსად ვპოვო, ნუ გეგულების,
რომ ურთიერთსა ჩვენებრ მტკიცედ ვინმე შესტრფოდნენ!